Uczniowie klasy 7a wraz z nauczycielem języka polskiego wzięli udział we wspólnym czytaniu „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza. Sala lekcyjna zamieniła się w nastrojową kaplicę – panował półmrok, migotały płomienie świec, a na stoliku pojawiły się symboliczne rekwizyty: ziarna pszenicy, gorczyca, krzyż.
Atmosfera tajemnicy i refleksji pozwoliła uczniom poczuć duchowy wymiar utworu i przenieść się w świat dawnych obrzędów. To była niezwykła lekcja języka polskiego – pełna emocji, symboli i poetyckiego nastroju.
